10 Oct 2016

·        Die Burger

·        Hanna LUX VERBI, R185

Maartens vertolk Hanna meesterlik

Maretha Maartens is een van Afrikaans se mees ervare skrywers, met ’n rits titels in omtrent elke genre én ’n dubbele handvol bekronings om haar op te roem.

Hanna is Maartens se eerste Bybelroman; dit wil sê: ’n verhaal wat op ’n Bybeldeel gegrond is.

Hanna, vrou van die Leviet Elkana, is kinderloos. Kinderloosheid is vandag nog vir baie vroue traumaties – in die Ou Testamentiese tye was dit as’t ware ’n vrou se plig om haar man van ’n rits orrelpypies te voorsien.

En daar is aanvaar dat om nie kinders te kan hê nie, ’n onverbiddelike God se manier is om ’n vrou vir een of ander misdryf te straf.

Volgens die Ou Testamentiese wette is Elkana ná ’n aantal jare daarop geregtig om weer te trou met die hoop dat sy nuwe vrou wel vir hom kinders sal gee.

Hy keer die veel jonger Peninna aan – wulps en bitsig en so vrugbaar dat sy ’n vlakhaas in die skande sal steek.

Daar is die noodwendige konflik tussen Hanna en Peninna; en die openlike vyandigheid tussen Hanna en haar pa. En sien Hanna iets van haarself in Elkana se verminkte pa, wat blykbaar ook nie “goed genoeg” is vir God nie?

Soos enige roman wat op ’n historiese werklikheid gegrond is, is die groot uitdaging vir die skrywer om getrou te bly aan die inligting wat beskikbaar is – én om dit aan te vul met fiktiewe karakters en gebeure wat naatloos daarby inskakel. Maartens doen dit meesterlik. Die skrywer het dié boek met erns en respek (vir haar karakters en die Bybelstorie self) geskryf.

Die heldin is hartseer en wroegend, maar Hanna is nie morbied nie. Dis ’n boek vol hoop en deernis, realisties geskryf.

Hanna is ’n hoogtepunt in ’n jaar waar die uurglas – so voel dit – veels te vinnig na die Kerstyd haas. ) J.B. Roux is ’n vryskutresensent van Riebeek-Wes.