GOD SE BEELDDRAER.

Om die frase, God se beelddraer, reg Bybels te formuleer, bly problematies. In ons formulering stuit ons teen die grens van panteïsme en delusie.  Beslis is daar nie ‘n kontinueëring tussen God en sy beelddraer nie. Daar is ‘n grens. ‘n Ontiese grens, dus, want die beelddraer is ‘n eksistensiële wese. Die beelddraer ontvang die boodskap van sy beeldraerskap via die Bybel. Ons is reseptiewe beelddraers aldus die Skrif, want God het ons na sy beeld geskape. Die grens tussen God en ons bly. Ons kan verklaar dat ons ‘n beeld is wat afgelei is van die Beeld, God. Ons is beslis nie identies met God nie, maar ‘n afskaduwing van sy woorde in die Bybel. Ons is nie ‘n standbeeld nie, want dit is on-onties. Ons is God se woord-beeld. Ons lyk beslis nie soos God nie, maar sy Woorde is kleinwoorde in ons mond. Dus kan ons sê ons is God se kleinwoorde, en dus beeldraes van Hom. Maar die kleinwoorde beteken selfstandige, unieke, volwaardige en gelykmatige woorde binne menslike kring.