HUISBESOEK IS DIE ANTWOORD OP SWAK KERKBYWONING EN KERKBETROKKENHEID.

HUISBESOEK IS DIE ANTWOORD OP SWAK KERKBYWONING EN KERKBETROKKENHEID.

Die vraag is: waarom is kerkbywoning en kerkbetrokkenheid nie na wense nie? Hierdie vraag is al in ons studentejare in die 70’s op Fakulteit behandel. In Diakonologie of Praktiese Teologie het prof. Bethel Muller die “mens in die stad” met ons behandel. Nederlandse Boeke soos: “wat vind uw van het kerkdienst” en andere is behandel. Een saak was duidelik: kerkbywoning en betrokkenheid in Europa en ook in SA was aan die taan. En wat is die antwoord?  Destyds is gesê dat die preke aktueel moet wees. ‘n Tweede antwoord was dat Huisbesoek kardinaal belangrik is. Prof Bethel het toe gesê dat die NG Kerk in die depressiejare behoue gebly het, omdat die predikante huisbesoek gedoen het en selfs onder sinkplate ingekruip het om lidmate te besoek. So persoonlike kontak tussen Predikant en Lidmaat is kardinaal belangrik. In my eerste gemeente was daar ‘n kollega wat gesê het: “’n Predikant kan swak preek, maar as hy huisbesoek doen, kom die lidmate kerk toe ten spyte van swak preke.” ‘n Ander Professor aan ‘n ander Ander Universiteit het gesê dat as ‘n dominee huisbesoek doen dan kry hy darem ‘n “ pay back”  besoek Sondae. Hierdie argumente is betwisbaar, maar een ding is seker: huisbesoek is kardinaal belangrik, omdat persoonlike kontak tussen Predikant en Lidmaat  wedersyds goed is. Hoe kan jy aktueel preek as jy nie die lidmate se nood, vreugde en wense nie ken nie? Hoe kan lidmate ‘n Predikant met hulle probleme vertrou as die Predikant  ‘n vreemdeling is? Menslike kontak in ons tegnologiese eeu kan nie net op Facebook plaasvind nie. Dus huisbesoek is een kardinaal belangrike antwoord op swak kerkbywoning.